Lekcja 16

こんにちは！Witam Cię serdecznie w drugiej części kursu języka japońskiego na poziomie średnio zaawansowanym. Jestem pewna, że z powodzeniem opanowałeś już materiał przygotowany przeze mnie w pierwszych piętnastu lekcjach i jesteś pełen entuzjazmu, aby kontynuować naukę. W części pierwszej zapoznałeś się z podstawami języka japońskiego, teraz możesz poszerzyć swoje umiejętności.

W tej części kursu poznamy przymiotniki oraz ich odmianę, nauczymy się mówić, że coś lubimy lub czegoś nie lubimy. Pokażę Ci również, jak tworzyć zdania oznaczające sugestię, jak liczyć poszczególne przedmioty oraz jak opisywać ludzi. Nauczymy się też łączyć czasowniki oraz tworzyć różne konstrukcje gramatyczne, przydatne w rozmowie. Poznamy dużo nowego słownictwa, a także poznamy trochę Japonię i jej zwyczaje.

Postaram się także przyzwyczaić Cię powoli do posługiwania się wyłącznie pismem japońskim, bez zapisu alfabetem łacińskim. Będę go wciąż stosować na razie w lekcjach, abym miała pewność, że nie będziesz miał nigdzie problemów ze zrozumieniem nowego materiału czy odczytaniem nowych słówek. Jednak sformułowania często używane podczas lekcji będę zapisywać tylko po japońsku, podobnie w ćwiczeniach przygotowywanych do każdej lekcji. Jestem jednak pewna, że w trakcie pierwszych piętnastu lekcji nauki opanowałeś posługiwanie się hiraganą i katakaną i nie sprawi Ci to większych problemów.

では、はじめます！


Na pierwszej lekcji kursu języka japońskiego na poziomie średnio zaawansowanym zapoznamy się z przymiotnikami. Najpierw podam Ci nowe słówka, a następnie wytłumaczę, jak je odmieniać oraz jak tworzyć zdania przy ich użyciu. W poprzednich lekcjach poznaliśmy już kilka przymiotników, dzisiaj jednak przyjrzymy się dokładniej tej części zdania.

Przymiotniki japońskie

W języku japońskim są dwa rodzaje przymiotników, różniące się nieco odmianą. Są to tak zwane: "い-przymiotniki" oraz "な-przymiotniki". Nazywają się tak ze względu na ostatnią sylabę przymiotnika, łączącą się z rzeczownikiem.

Co ciekawe, w przeciwieństwie do języka polskiego przymiotniki japońskie odmieniają się tak, jak czasowniki - przez formę przeczącą oraz czas przeszły.

い-przymiotniki:

W zdaniu przymiotniki dajemy albo samodzielnie, albo przed rzeczownikiem, tak samo jak w języku polskim. Na końcu zdania nie możemy zapomnieć oczywiście o spójce です:
lub

Tak jak wspomniałam wcześniej, japońskie przymiotniki odmieniają się podobnie jak czasowniki: przez zaprzeczenie oraz czas przeszły.

Odmiana い-przymiotników

い-przymiotniki odmieniają się w następujący sposób:

czas teraźniejszy:
～い (-i)
～くない (-kunai) - zaprzeczenie

czas przeszły:
～かった (-katta)
～くなかった (-kunakatta) - zaprzeczenie

Zobaczmy to na przykładzie przymiotnika "nowy":
A jak użyjemy tego w zdaniu? Dokładnie tak samo, jak przy przymiotniku nieodmienionym, zastępując go jedynie odpowiednią formą, np:

Pamiętaj, żeby nie zaprzeczać przymiotników tak jak rzeczowniki, na przykład: きょうはさむいではありません。 "Kyou wa samui dewa arimasen". Jest to forma błędna.

W języku japońskim jest jeden い-przymiotnik nieregularny: いい "ii". Przyjrzyj się proszę jego odmianie:
Nieregularność tego przymiotnika wynika z faktu, że przy odmianie pierwsza sylaba い "i" zamienia się na よ "yo". Poza tym odmienia się tak, jak pozostałe przymiotniki.

Poćwiczmy teraz odmianę przymiotnika. Będę podawać przymiotnik, a Ty powiedz na głos trzy następne formy:

たのしい "tanoshii"

おおきい "ookii"

こわい "kowai"

つまらない "tsumaranai"

やすい "yasui"

いい "ii".

Nie sądzę, abyś miał z tym specjalne problemy. Jedyne, co trzeba zrobić, to zamienić końcówkę. Aby jednak być pewnym, porównaj swoje odpowiedzi z moimi:


Brzmi, jakby można sobie było język połamać, prawda? Nie przejmuj się, to tylko pierwsze wrażenie. Te formy są regularne i po jakimś czasie spędzonym na ćwiczeniu odmiany wcale nie będzie się to wydawać już takie skomplikowane.

Spójrz na takie pytanie:
Na takie pytanie możesz odpowiedzieć przykładowo w taki sposób, jeśli uważasz, że rzeczywiście jest to trudny język:
Mam jednak nadzieję, że udzielisz raczej takiej odpowiedzi.

Pamiętasz przymiotnik "smaczny", który poznaliśmy w poprzednich lekcjach? Możemy go użyć w takim pytaniu:
Jeśli nie masz oporów przed zjedzeniem świeżej, surowej ryby, za jaką przepadają Japończycy, to pewnie odpowiesz:
Jeśli jednak nie przepadasz za rybą, a zwłaszcza surową, to prawdopodobnie odpowiesz tak:

Mam nadzieję, że い-przymiotniki nie wydają już się takie trudne. Teraz przejdziemy do な-przymiotników, z którymi Cię za chwilę zapoznam.


な-przymiotniki:

Wprawdzie niektóre z przymiotników z tej grupy również kończą się sylabą い "i", na przykład きれい "kirei", nie zaliczają się one jednak do い-przymiotników.

Nazwa "な-przymiotniki" pochodzi od sylaby な, która pojawia się, kiedy przymiotnik łączy się z rzeczownikiem, na przykład:

Jedna w wypadku, kiedy przymiotnik występuje samodzielnie, nie stosujemy sylaby な:

Odmiana な-przymiotników

な-przymiotniki odmieniają się dokładnie tak samo jak rzeczowniki, gdzie odmianie przez zaprzeczenie oraz czas przeszły poddaje się spójka です.

czas teraźniejszy:
～です (desu)
～ではありません (dewa arimasen) - zaprzeczenie

czas przeszły:
～でした (deshita)
～ではありませんでした (dewa arimasen deshita) - zaprzeczenie

Zobaczmy to na przykładzie przymiotnika "zdrowy":

Poćwiczmy teraz tworzenie zdań z użyciem przymiotników z obydwu grup:
Użyliśmy tutaj nowego słówka:
Obydwa te zdania można ułożyć odrobinę inaczej, choć znaczenie pozostaje to samo:
To, który szyk zdania Ci bardziej odpowiada, zależy tylko od Ciebie, ogólne znaczenie jest takie samo.

Zobacz teraz kolejne zdania:
W powyższym zdaniu posłużyliśmy się takim słówkiem:

Przy okazji podam Ci również takie wyrazy, z pewnością jeszcze nam się przydadzą:

Wróćmy jednak do przymiotników. Wiemy już, jak umieszczać je w zdaniu oraz jak je odmieniać. Jak się jednak o nie spytać? Chodzi mi tutaj o często używane w języku polskim słówko "jaki". W tym celu stosujemy taki wyraz:
Przydaje się nam zwłaszcza w pytaniach, kiedy chodzi nam o jakiś opis, kiedy coś jest nam nieznane. Musimy jednak pamiętać, że tak jak zaimki wskazujące oraz pytajny z grupy: この, その, あの oraz どの, tak i po tym wyrazie musimy od razu użyć rzeczownika, na przykład:
Jeśli mieszkasz w dużym, ruchliwym mieście, to możesz odpowiedzieć tak:

Kiedy chcemy spytać się jednak o jakieś subiektywne wrażenia, użyjemy raczej sformułowania, które poznaliśmy już wcześniej: どうですか。 "Dou desu ka?", przykładowo:
Odpowiedzią może być:
Możemy również użyć tego w czasie przeszłym, na przykład po powrocie znad morza spytamy się znajomego:
Jeśli znajomemu się wyjazd udał, to pewnie odpowie:

Teraz poproszę Cię o wykonanie jednego ćwiczenia. Spytaliśmy się już znajomego, jak było nad morzem - odpowiedział, że było przyjemnie. Wczuj się teraz w jego rolę i postaraj się coś opowiedzieć o tym wyjeździe. Kieruj się poniższymi wskazówkami:

Hel - gorąco,
jedzenie - niedrogie, smaczne,
morze - ładne,
hotel - nieduży, spokojny,
ludzie - nie zajęci, sympatyczni.

I jak poszło? Udało Ci się utworzyć wszystkie zdania? Jestem pewna, że tak, możesz jednak porównać je z moimi:


Myślę, że przymiotniki nie powinny sprawić Ci specjalnych trudności, jak już opanujesz odmianę końcówki い-przymiotników.

Na zakończenie dzisiejszej lekcji kilka kanji do wyrazów, które już poznaliśmy:



To wszystko, co przygotowałam na pierwszą lekcję drugiej części kursu. Cieszę się, że opanowałeś już tyle materiału i jesteś gotowy na poszerzenie swoich umiejętności.

Poznaliśmy dzisiaj ważną część mowy - przymiotniki. Pod względem gramatycznym różnią się one od przymiotników polskich, prawda? Ich odmiana jest jednak zupełnie regularna i sądzę, że po wykonaniu ćwiczeń do lekcji i samodzielnej powtórce nie powinieneś mieć z nimi problemów.

では、またね！

Marysia